Μόνο αδιάφορος δεν παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Σπάρτη όπου και φιλοδώρησε την τοπική ομάδα με 3 γκολ! 2 γκολ Διαμαντόπουλος και 1 ο Πασσάς σε ένα παιχνίδι όπου με λίγη περισσότερη συγκέντρωση στην τελικά προσπάθεια θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει πολλά περισσότερα γκολ!

Με πολλές αλλαγές επέλεξε να παρατάξει την ομάδα ο Δ.Σπάνος θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δώσει χρόνο συμμετοχής σε παίκτες που δεν πήραν αρκετές ευκαιρίες μέσα στη χρονιά. Και αν κανείς θα περίμενε ότι αυτές οι αλλαγές σε συνδυασμό με την έλλειψη στόχου θα συνέθεταν μια κακή εικόνα για την ομάδα μας, αυτό που είδαμε μέσα στο γήπεδο ήταν τελείως διαφορετικό. Από την αρχή η ομάδα μας πήρε τον έλεγχο του παιχνιδιού και δεν άφησε κανένα περιθώριο στους παίκτες της Σπάρτης να πιστέψουν στη νίκη. Μπορεί το γκολ να άργησε να έρθει αλλά η διαφορά δυναμικότητας ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Το 0-1 έγινε στο 44' από την άσπρη βούλα με τον Διαμαντόπουλο ψύχραιμα να κοροϊδεύει τον γκολκίπερ με το σόου που ακολούθησε αυτή την φάση να μας υπενθυμίζει ότι στο Ελλαδιστάν ακόμη και στις πιο καθαρές φάσεις μπορούμε να βιώσουμε το θέατρο του παραλόγου.  Στο 62΄ ο Πασσάς πίεσε και έκλεψε έξυπνα την μπάλα έξω από την μεγάλη περιοχή της Σπάρτης και με ωραίο σουτ έκανε το 0-2! Οι ευκαιρίες συνεχίστηκαν για τον ΑΡΗ με το 0-3 να γίνεται στο 76' από τον Διαμαντόπουλο μετά από ωραία αντεπίθεση και ασίστ του Πασσά! Γενικά η ομάδα δεν υστέρησε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, σχεδόν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν είχαν θετική παρουσία ενώ θα πρέπει να κάνουμε και μια ιδιαίτερη αναφορά στον τερματοφύλακα Καντιμοίρη που τις ελάχιστες φορές που απειλήθηκε ήταν αυτός που έπρεπε να είναι.

2 ακόμη αγωνιστικές έμειναν για να τελειώσει αυτή η τετραετής περιπέτεια του ΑΡΗ μας μακριά από την φυσική του θέση. Η προπονητολόγια και η μεταγραφολογία καλά κρατεί αλλά καλό θα είναι ο Θ.Καρυπίδης να μην επιτρέψει να συνεχισθεί για πολύ ακόμη και με τις κινήσεις του να δείξει το πλάνο για την νέα σεζόν. Όσο πιο γρήγορα κλείσει το θέμα του νέου προπονητή όσο και των αλλαγών στο ρόστερ τόσο πιο ήρεμο θα είναι το καλοκαίρι μας. Ένα ήρεμο καλοκαίρι… που τόσο το έχουμε ανάγκη όλοι μας!

ΥΓ. Ο καθένας έχει την προσωπική του άποψη για παίκτες και προπονητές. Ο χρόνος όμως  και η πορεία του καθενός είναι ο ξεκάθαρος κριτής για τον αν κάποιος αξίζει ή όχι. Πολυδιαφημισμένη εκείνη η φουρνιά των πιτσιρικάδων με πολλούς να επιμένουν ότι ο ΑΡΗΣ είχε βρει φλέβα χρυσού. Το αποτέλεσμα μετά από χρόνια δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.

ΥΓ2. Μπορεί να διαφωνούσαμε και να εξακολουθούμε να διαφωνούμε με τους υποστηρικτές του "restart" αλλά δεν παύει η στιγμή της μεγάλης επιστροφής να μας χαροποιεί και να μας ενώνει όλους! Τη Κυριακή όλοι στο Κλεάνθης Βικελίδης!